Hallo, mijn naam is Roel Ossewold. Op het moment van schrijven bijna 55 lentes jong, waarvan 45 jaar bij Scouting actief. Niet alleen bij de Titus, maar ook nog op andere plekken. Kortom een redelijke scouting dino maar nog niet uitgestorven;)

Als tien jarige jongetje ben ik door een van huidige beste vrienden, overgehaald om eens te komen kijken bij de verkenners van de Sint Paulusgroep, zo hete de Scouts toen. Mijn zusje en moeder waren al lid van Scouting Maria Goretti in Haaksbergen, maar ik vond de welpen van de Sint Paulus helemaal niets en daarom wilde ik eerst niet op Scouting. Echter na mijn eerste kijkavond bij de verkenners was ik helemaal verkocht. We deden in het donker een sluipspel in het bos bij de watermolen van Haaksbergen en ik werd pas als laatste gevonden. Sindsdien zat Scouting verankerd in mijn DNA.

De Sint Paulusgroep was een jongensgroep en fuseerde enkele jaren na mijn eerste avontuur met de Maria Goretti groep tot Scouting ’t Varick en werd later Scouting Haaksbergen en heet nu Scouting Han Jordaan. Na de verkenners ging ik naar de Rowans (wat nu de explorers zijn) en op 17-jarige leeftijd werd ik leiding bij de verkenners.

Toen ik ging studeren en samenwonen in Deventer pendelde ik elk week heen en weer voor mijn opkomsten op vrijdagavond. Langzaam ontgroeide ik de groep waarin ik opgegroeid ben. Toen kwam de oproep van Scouting Nederland om vrijwilliger te worden bij de organisatie van de Europese Jamboree in 1994 en Wereld jamboree in 1995. Dat leek mij wel wat en samen met Edith (mijn vriendin) pakte we de organisatie van de Wetlandhike op. Edith was in die tijd via de Loaah al bij de Titus terecht gekomen en had haar gidsen (de vrouwelijke Scouts van toen) lekker gemaakt om naar de Europese Jamboree te gaan. In de weg ernaartoe heb ik haar geholpen met diverse acties die gehouden moesten worden. Zodoende kwam ik ook in aanraking met de Titus.

Na de Europese Jamboree waar de gidsen (meisjes Scouts) en verkenners van de Titus meededen was er een gebrek aan leiding bij de verkenners. De toenmalige voorzitter van stichting (de vereniging Titus Brandsma bestond nog niet) vroeg mij of ik eens bij de verkenners wilde gaan kijken. Dat heb ik samen met Jörgen Blaauw gedaan, voor sommigen van jullie ook een bekende. Samen begonnen we met de ontzettend leuke en intensieve klus bij de verkenners. Het was een grote groep van meer dan 30 jongens en we waren op een gegeven moment nog maar met z’n tweeën als leiding.

We gingen mede door de maatschappelijke ontwikkelingen ook steeds meer samenwerken met de gidsen. We gingen bijvoorbeeld samen op kamp en in de loop van de tijd maakte we de overstap naar de Scouts als gezamenlijke speltak. In die tijd hadden we nog opkomsten op doordeweekse avonden en verschoven de opkomsten ook naar de vrijdag en zaterdag. Het ging echter met de ledenontwikkeling bij de Titus wel steeds slechter en we stevenden af op ons laagste ledenaantallen ooit (minder dan zestig leden inclusief leiding en bestuur).

In die tijd was ik onderdeel van het bestuur geworden en als groepsbegeleider probeerde ik samen met de leiding en de overige bestuursleden onze groep weer in de lift te krijgen. Door meer zichtbaar te zijn in de buurt klommen we langzaam uit het dal. Dat klimmen ging zelfs zo goed dat we weer met dubbele speltakken gingen draaien. Na negen jaar bestuur ben ik als estaleiding (esta’s werden daarna welpen) begonnen en heb ik de vrijdagwelpen helpen oprichten.

Dit heb ik vele jaren gedaan tot 2022. Ik heb toen de overstap gemaakt naar de zaterdagexplorers. Inmiddels zitten we met de zaterdagexplorers in het tweede seizoen en hebben we een leuke club jongeren tussen de zestien en achttien jaar. Na vorig jaar op kamp te zijn geweest in Denemarken gaan we dit jaar naar Tsjechië aan de grens met Slowakije. Ik heb het erg naar mijn zin met een leuk begeleidingsteam met Nicole en Caitlen.

Naast explorerbegeleiding bij de Titus ben ook lid van onze stichting. We proberen met de stichting ons gebouw en terrein te beheren en gereed te houden voor de toekomst. We zijn nu met duurzaamheidsplannen bezig. Ook ben ik kamptrainer bij het kampevent en ben gekwalificeerd instructeur vuurtechnieken. Leiding kan meedoen met het kampevent en kunnen mij dus als trainer of instructeur tegenkomen.

Als laatste wil ik nog melden dat ik in 2012 vanuit een eigen bedrijfje betaalde werkzaamheden voor Scouting Nederland ben gaan doen. Inmiddels ben ik vanaf 2017 in vaste dienst bij Scouting Nederland en ondersteun ik samen met nog vijftig andere collegae 116.000 leden, bijna 1000 groepen en ruim 60 regio’s en admiraliteiten. Ik mag samen met negentig vrijwilligers en drie beroepskrachten het team bestuurlijke ondersteuning vormgeven.

Kortom ik heb van mijn hobby mijn werk gemaakt en heb het erg naar mijn zin, zowel in mijn betaalde baan als in mijn vrijwilligers werk. Ik hoop dat ik voorbeeld kan zijn voor de huidige generaties om je dromen na te streven en te genieten van datgene wat je doet.

Dat rest mij het toetsenbord door te geven aan Caitlen Melor, sinds dit jaar een van mijn mede explorerbegeleidsters en fanatieke scout.