Tja, dan is toch nu ook het toetsenbord bij mij aangekomen en zal ik jullie kort wat over mijzelf en mijn scoutingloopbaan vertellen, als dat tenminste lukt… om het kort te houden, want ik zit inmiddels al ruim 34 jaar op scouting en dat niet alleen, ook al 34 jaar bij de Titus!
Op mijn 8ste ben ik begonnen bij de Kabouters (weten jullie nu ook hoe oud ik ben 😉), daarna door naar de Gidsen (waar Edith mijn leiding was). Na 2 jaar werden we samengevoegd met de verkenners en gingen we verder als Scouts (en toen kreeg ik Roel als leiding). Na de scouts door naar de Explorers en daarna naar de Stam.
Ondertussen was ik door mijn oude kabouterleiding gevraagd bij de Esta’s (ja dat was de naam de welpen toen) te komen helpen. Van 1999 t/m 2008, ruim 10 jaar ben ik Esta-leiding geweest.
De hoogtepunten voor mij in die jaren waren o.a. de gezamenlijk weekenden waarmee we het nieuwe scoutingseizoen in september altijd openden. De hele zomervakantie waren we met een groepje leiding aan het knutselen en bouwen om de aankleding te maken voor geweldige themakampen, zoals Harry Potter, Astrid en Obelix, Peter Pan en Lord of the Rings. Het koste veel tijd en energie, maar gaf ook heel veel voldoening om al die kids en leiding zo veel plezier te zien hebben.
In 2008 ben ik daarnaast ook Sc_its-leiding geworden. Een superleuke speltak om te draaien, zo’n lekkere groep pubers. En het leuke daarvan is ook dat vele “pubers” uit die tijd nu leiding en/of bestuurslid zijn; Abe, Dominique, Anno, Celine, Caitlin, Sasza, Justin en dan vergeet ik er vast een paar.
En dat vind ik ook het mooie aan scouting. Iedereen doet mee, jong en oud, eerste is het je leiding en een paar jaar later sta je gewoon samen voor een groep kids of zit je samen in het bestuur.
En ook dat, het besturen van onze vereniging en stichting, heb ik vele jaren gedaan. Na een bestuurscrises in 2022, waarbij bijna ons voltalige groepsbestuur, behalve de groepsbegeleider, op stapten, moesten we het als leidingteam zelf gaan doen. Samen met enkele ander leidinggevende heb ik toen de handschoen opgepakt en zijn we een zelfsturende groep geworden. In de loop van de jaren is dat toch weer uitgegroeid tot een formeel bestuur waar ik tot 2017 voorzitter van ben geweest.
En niet alleen eigen jeugdleden worden leiding en bestuursleden, zo af en toe komt er ook nieuwe leiding van buiten. In 2008 na 3 maanden Australië bleek er bij terugkomst wel een hele leuke nieuwe leiding te zijn bijgekomen. En hoewel er tijdens zomerkamp 2008 nog een poging werd gedaan Arjan aan iemand anders te koppelen, bleek dat te vergeefs.
In 2011 zijn we getrouwd, en zelfs onze huwelijksreis was een scoutingkamp. Met wel een echte bruidssuite-tent.
In 2015 ben ik opnieuw weer naar de leeftijdsgroep van 7 tot 10 jaar overgestapt, inmiddels Welpen geheten. En daar zit ik nu dus alweer bijna 10 jaar.
Inmiddels hebben Arjan en ik ook drie kids, die natuurlijk, hoe kan het ook anders op scouting bij de Titus zitten. Allemaal als bever op hun vierde begonnen, zit de oudste inmiddels bij de zaterdagscouts en zitten de middelste en de jongste bij mij in de zaterdagwelpengroep.
Een echte scoutingfamilie dus!
Van scouting heb ik veel, heel veel geleerd en niet alleen als kind en puber, maar ook nu nog steeds leer ik er nieuwe vaardigheden, die ik ook elders op mijn werk en/of in mijn gezin kan inzetten en van pas komen; samenwerken, omgaan met een grote diversiteit aan mensen, buiten je comfort zone stappen, om gaan met teleurstellingen, motiveren, leidinggeven, maar ook loslaten en coachen.
Want nu er alwéér een nieuwe jonge generatie klaar staat om leiding te worden moet je ook kunnen en durven loslaten, ook zij moeten de ruimte krijgen het op hun manier te doen en dingen zelf te ontdekken, zonder dat wij ‘de oude garde’ het altijd beter weten of voor ze oplossen.
En dat is soms best moeilijk, want na 34 jaar is de Titus toch een beetje van mij geworden 😊
oja, en dan nog 1 ding… ik geef het toetsenbord aan Janneke.
