Citaten

Donderdag 22 februari was het zover, de mini-jamboree. Kevin en ik (Luka) gingen met de trein naar woerden om rond 11.00 s’ochtends aanwezig te zijn. Vanaf het station werd er gependeld naar het scouting gebouw vijf minuten verderop. Het leuke aan Scouting Woerden is dat ze zowel land-, lucht- en waterscouts hebben!

Bij binnenkomst werden Kevin en ik verdeeld in groepen. We kregen een parakoord bandje om te aan te tonen in welke groep we zaten. Daarna gingen we in de grote zaal zitten op typische scouting banken. De voorzitter van Scouting Nederland en een aantal anderen van het team introduceerden ons en we gingen nog even terugblikken op het programma. Toen was het tijd voor de gasten. Vele organisaties waren uitgenodigd voor deze Mini-Jamboree. Zoals de YMCA (niet het lied, staat voor young minds christian association), voorzitter van de GGZ, het Jeugdfonds, de Postcodeloterij, directeur-generaal van het Ministerie van VWS en Ministerie OCW, de VNG, NOC*NSF en nog meer. Ook was er een onderzoeker van de Amsterdamse Universiteit die zich specialiseert in pedagogie. Afijn, heel interessant dit, maar de leukste gast was toch wel de koningin. Ze zou bij twee groepen langsgaan en meeluisteren met het groepsgesprek.

Uiteindelijk werden de gasten verdeeld in groepen. Twee groepen zouden zich bezighouden met het thema leiderschap en twee met het thema speels leren. Het doel van de dag was om te laten zien wat scouting voor impact heeft op jongeren. Ook hoe jongeren die op scouting hebben gezeten deze skill later kunnen toepassen bij hun werk en in de maatschappij.  

Het was een heel leuk gesprek, bij mijn groepje kwam ook de burgemeester van Woerden nog even langs om mee te luisteren. Het was een vrij informele setting en dat maakte dat iedereen zich op zijn gemak voelde om diens eigen verhalen te delen over wat scouting voor hen betekent.

Tijdens de afsluitingsceremonie reageerde eigenlijk iedereen positief over deze bijeenkomst. Men was positief verrast door de inzet die de scouts toonden en de passie voor de scouting. Alle scouts waren heel open en het was de meest informele formele bijeenkomst waar ik ooit heen ben geweest (positief bedoelt).  De burgemeester, koningin en het jeugdfonds hadden nog wat feedback.

Scouting moet zich meer focussen op inclusie, er is nog te weinig diversiteit te zien.
Scouting moet meer mengelen met gemeentes.
Scouting moet minder bescheiden zijn en meer met andere sportorganisaties praten over teamorganisatie en vrijwilligersbeleid.

Hoi ik ben Ivo, ondertussen 21 jaar oud. In 2010 ben ik bij de scouting begonnen als Esta. Hieruit ben ik doorgegroeid naar stamlid. In deze jaren heb ik veel plezier gehad en hoop ik aankomende jaren nog veel plezier eruit te halen.

4,5 jaar geleden ben ik begonnen bij de vrijdagwelpen als leiding. Hier heb ik veel geleerd, maar na een paar jaar zocht ik meer uitdaging om kinderen scoutingtechnieken te leren, daarom ben ik een jaar geleden begonnen met het leiding geven aan scouts. Hier hoop ik de kinderen een goeie basis te geven en ze met veel plezier naar scouting te laten komen. Tevens heb ik de rol teamleider ondertussen bij de scouts. We zijn sinds dit seizoen een jong leidingteam en met mijn rol als teamleider wil ik mijn team ondersteunen waar nodig is en gezamenlijk maar ook zelfstandig te laten ontwikkelen.

Sinds afgelopen jaar mag ik mijzelf ook algemeen bestuurslid noemen. Hier pak ik kleine activiteiten, zoals jantje beton ect. op en hoop ik hiermee het bestuur te kunnen ondersteunen.

Nu kennen jullie ook mijn scoutingverhaal en geef ik het toetsenbord door aan mijn oud mede-welpenleiding Roel. (De groep waar het voor mij is begonnen als jeugdlid en leiding)

Leuk, dat ik mijn “scouting-verhaal” nu kan vertellen. Dank je wel, Janneke.

Ik ben nu meer dan 10 jaar leiding bij onze mooie vereniging. En 10 jaar met veel plezier.

Mijn dochter Denise en zoon Thom zijn beide jeugdlid geweest vanaf hun 9^e levensjaar totdat ze uit huis gingen om te studeren. Ook zijn ze naar de Scouting WorldJamboree geweest. Denise in Zweden, Thom in Japan. Voor beiden een ervaring om nooit te vergeten.

Mijn scoutingverleden startte elders : bij scouting Ariëns Buette Deventer. Ik was 16 jaar toen ik interesse in scouting kreeg. Nou jok ik wel een beetje; ik was smoorverliefd op iemand die bij mijn broer op scouting zat. Het leek mij heel romantisch om samen verliefd bij het kampvuur te zitten. 😉

Het clubhuis van de Ariëns Buettegroep zat destijds in de bunker op de hoek Ceintuurbaan/ Spijkerpad . Een locatie met een luchtje, maar ook super voor feestjes. Niemand hoorde je. Ik vond al snel mijn weg binnen de groep en maakte vele vriendschappen. En ja, de kampvuren waren TOP. Ik ben lid geworden, en werd Sherpa ( =vrouwelijke explorer). We deden veel akties om ons zomerkamp te bekostigen. Het waren allemaal mooie avonturen.

Later kreeg de Ariëns Buettegroep het clubhuis aan de Wechelerweg. Nou ja, kreeg?! We hebben met ons allen de handen uit de mouwen getrokken om het clubhuis te verwezenlijken.  Ook dat was SUPER om met zijn allen te doen.

Toen ik in de zorg ging werken, was scouting moeilijk te combineren.  Dus daar eindigde destijds mijn scoutingverleden.

Mijn man en ik hebben  voor  onze kinderen gekozen voor scouting Titus Brandsma, omdat ze dan zelfstandig naar de opkomsten konden. Daarbij speelt het feit,  dat ik MS heb , mee. Ik werkte inmiddels al niet meer en mijn lichaam wilde niet altijd meewerken. Dus dat de kinderen zelfstandig moesten worden, was een must.

Toen de kinderen van scouting afgingen, zag ik mijn kans schoon; ik ging weer bij scouting.

Ik ben begonnen als beverleiding. Na een paar jaar ben ik samen met Caitlin teamleider geworden. Ik was in het begin best onzeker hierin. Ik was immers zelf geen bever geweest en wist feitelijk niks van de vereniging. Caitlin ging naar een andere speltak en daarom werd ik in mijn uppie teamleider. En tot nu toe doe ik dat met veel plezier. Ik vind de bevers een prachtige doelgroep; ik geniet iedere week weer van “mijn” bevers.

Daarnaast vind ik het superleuk om jongeren te begeleiden om goede assistent leiding te worden. En daar er nogal eens jongeren vertrekken als assistentleiding of inmiddels leiding (18+), is de samenstelling van je team steeds anders. Het is altijd weer een uitdaging om samen iets moois neer te zetten voor de jeugdleden.

Na een paar jaar werd de vrijdagwelpengroep een feit. En ‘mijn” bevers konden kiezen om niet op zaterdag hun verdere scoutingcarriëre te vervolgen, maar op vrijdagavond. Het kwam geregeld voor, dat er bevers waren, die het heel spannend vonden om naar een nieuwe speltak te gaan. Daarom ben ik een kijkje gaan nemen bij de vrijdagwelpen, om dan voor ”mijn” bevers de stap wat minder eng te laten zijn. Ik begon het bij de vrijdagwelpen heel leuk te vinden en kon een beetje meer scoutingskills ontwikkelen. Daarom ben ik nog steeds vrijdagwelpenleiding met heel veel plezier.

Mijn MS gooit helaas af en toe roet in het eten. Gelukkig  weet de meeste leiding van de grilligheid van mijn ziekte, en snappen ze dat ik soms naar mijn lichaam moet luisteren. Al vind ik dat zelf niet altijd makkelijk.

Ik voel me heel erg thuis bij scouting Titus Brandsma!! En dat komt echt door al die kanjers die de vereniging rijk is!

Ik geef de muis en het toetsenbord door aan Daan van Basten, die (nu nog) bij mij in het beverleiding én in het vrijdagwelpenleidingteam zit.

Bedankt Esther voor het doorgeven van het toetsenbord aan mij 😀

Ik heb niet zo’n lang verhaal als Esther want mijn loopbaan bij de scouting begon eind 2019.
Mijn dochter Hannah zat net een half jaartje bij de Bevers toen Astrid mij vroeg of ik het leuk zou vinden om leiding te worden bij de Bevers.

Ik had geen scoutingervaring maar wilde het al van kinds af aan (door omstandigheden lukte dat toen niet) want mijn ouders hebben elkaar ook bij de scouting ontmoet en zijn jaren leiding geweest. Ik was toen ook nog bezig met de opleiding tot pedagogisch medewerker dus met kinderen werken lag al in het verschiet.
Eind 2019 werd mijn zoon Daan 4 en we zijn samen begonnen bij de Bevers. Hij is inmiddels al welp en ik ben bij de bevers gebleven.

Sinds dit seizoen leer ik eigenlijk iedereen wat beter kennen want eind 2019 kwam corona om de hoek kijken en is er weinig contact geweest onderling.
Ik vind het erg leuk nu ik steeds meer mensen leer kennen binnen de vereniging. Zelfs mijn man Paul is sinds dit seizoen leiding geworden bij de Sc-its. Wij zijn nu dus ook een scouting gezin, ieder bij een andere tak.

Ik geef het toetsenbord door aan Astrid van Kemenade

Tja, dan is toch nu ook het toetsenbord bij mij aangekomen en zal ik jullie kort wat over mijzelf en mijn scoutingloopbaan vertellen, als dat tenminste lukt… om het kort te houden, want ik zit inmiddels al ruim 34 jaar op scouting en dat niet alleen, ook al 34 jaar bij de Titus!

Op mijn 8^ste ben ik begonnen bij de Kabouters (weten jullie nu ook hoe oud ik ben 😉), daarna door naar de Gidsen (waar Edith mijn leiding was). Na 2 jaar werden we samengevoegd met de verkenners en gingen we verder als Scouts (en toen kreeg ik Roel als leiding). Na de scouts door naar de Explorers en daarna naar de Stam.

Ondertussen was ik door mijn oude kabouterleiding gevraagd bij de Esta’s (ja dat was de naam de welpen toen) te komen helpen. Van 1999 t/m 2008, ruim 10 jaar ben ik Esta-leiding geweest.

De hoogtepunten voor mij in die jaren waren o.a. de gezamenlijk weekenden waarmee we het nieuwe scoutingseizoen in september altijd openden. De hele zomervakantie waren we met een groepje leiding aan het knutselen en bouwen om de aankleding te maken voor geweldige themakampen, zoals Harry Potter, Astrid en Obelix, Peter Pan en Lord of the Rings. Het koste veel tijd en energie, maar gaf ook heel veel voldoening om al die kids en leiding zo veel plezier te zien hebben.

In 2008 ben ik daarnaast ook Sc_its-leiding geworden. Een superleuke speltak om te draaien, zo’n lekkere groep pubers. En het leuke daarvan is ook dat vele “pubers” uit die tijd nu leiding en/of bestuurslid zijn; Abe, Dominique, Anno, Celine, Caitlin, Sasza, Justin en dan vergeet ik er vast een paar.

En dat vind ik ook het mooie aan scouting. Iedereen doet mee, jong en oud, eerste is het je leiding en een paar jaar later sta je gewoon samen voor een groep kids of zit je samen in het bestuur.

En ook dat, het besturen van onze vereniging en stichting, heb ik vele jaren gedaan. Na een bestuurscrises in 2022, waarbij bijna ons voltalige groepsbestuur, behalve de groepsbegeleider, op stapten, moesten we het als leidingteam zelf gaan doen. Samen met enkele ander leidinggevende heb ik toen de handschoen opgepakt en zijn we een zelfsturende groep geworden. In de loop van de jaren is dat toch weer uitgegroeid tot een formeel bestuur waar ik tot 2017 voorzitter van ben geweest.

En niet alleen eigen jeugdleden worden leiding en bestuursleden, zo af en toe komt er ook nieuwe leiding van buiten. In 2008 na 3 maanden Australië bleek er bij terugkomst wel een hele leuke nieuwe leiding te zijn bijgekomen. En hoewel er tijdens zomerkamp 2008 nog een poging werd gedaan Arjan aan iemand anders te koppelen, bleek dat te vergeefs.

In 2011 zijn we getrouwd, en zelfs onze huwelijksreis was een scoutingkamp. Met wel een echte bruidssuite-tent.

In 2015 ben ik opnieuw weer naar de leeftijdsgroep van 7 tot 10 jaar overgestapt, inmiddels Welpen geheten. En daar zit ik nu dus alweer bijna 10 jaar.

Inmiddels hebben Arjan en ik ook drie kids, die natuurlijk, hoe kan het ook anders op scouting bij de Titus zitten. Allemaal als bever op hun vierde begonnen, zit de oudste inmiddels bij de zaterdagscouts en zitten de middelste en de jongste bij mij in de zaterdagwelpengroep.

Een echte scoutingfamilie dus!

Van scouting heb ik veel, heel veel geleerd en niet alleen als kind en puber, maar ook nu nog steeds leer ik er nieuwe vaardigheden, die ik ook elders op mijn werk en/of in mijn gezin kan inzetten en van pas komen; samenwerken, omgaan met een grote diversiteit aan mensen, buiten je comfort zone stappen, om gaan met teleurstellingen, motiveren, leidinggeven, maar ook loslaten en coachen.

Want nu er alwéér een nieuwe jonge generatie klaar staat om leiding te worden moet je ook kunnen en durven loslaten, ook zij moeten de ruimte krijgen het op hun manier te doen en dingen zelf te ontdekken, zonder dat wij ‘de oude garde’ het altijd beter weten of voor ze oplossen.

En dat is soms best moeilijk, want na 34 jaar is de Titus toch een beetje van mij geworden 😊

oja, en dan nog 1 ding… ik geef het toetsenbord aan Janneke.

Ik ben Koen, 18 jaar en alweer 10 jaar lid van scouting Titus Brandsma. Ik ben leiding bij de zaterdagwelpen de meesten zullen mij daar kennen als Baloe, daarnaast ben ik zelf ook nog gewoon lid en ga ik binnenkort overvliegen naar de Stam.

Ik ben begonnen bij de welpen in 2013 en heb sindsdien veel geleerd en gedaan, denk aan leren knopen, vuur stoken, hakken en ben daarnaast ook een stuk zelfstandiger geworden.

Ik ben in 2019 begonnen met leiding geven voor mijn maatschappelijke stage. Ik vond het erg leuk bij de welpen en ben daarom ook gebleven, inmiddels heb ik mijn leiding kwalificaties gehaald en bereid ik regelmatig opkomsten voor.

Ik heb nog steeds veel plezier bij scouting en hoop hier ook nog lang mee door te kunnen gaan. Binnenkort neem ik een korte pauze van scouting want dan ben ik op reis naar de VS en Mexico.

Ik geef nu het toetsenbord door aan Esther Bulsink

Ik ben Lieke, waarschijnlijk kennen velen jullie mij als vrijdagscouts leiding. Daarnaast ben ik een actief lid bij de vrijdag Explorers. In middels al 12 jaar bij de Titus.

Sinds 2 jaar ben ik actief bezig op de vrijdag avond.om 7 uur met de scouts en daarna met de Explorers. Bij de scouts proberen wij elke week een leuk en uitdagend programma neer te zetten waarbij de scouts ook nog eens wat leren. Wij houden ons bezig met verschillende insignes en spelletjes die handig zijn in de scouting loopbaan.

Daarbij kan ik ook nog eens werken aan mijn eigen ontwikkelen. Ik heb namelijk veel kunnen leren in mijn communicatie naar kinderen en ouders toe, hierin kan ik zeker nog veel leren maar dat komt.

Bij de Explorers maken wij onze eigen opkomsten. Deze zijn vrij divers omdat bij iedereen de interesse ergens anders liggen. Hierdoor leren wij veel van elkaar maar ook met elkaar. Zo kunnen de opkomsten grens verleggend met veel onderwerpen.

Ik hoop nog lang bij scouting te blijven en er nog zo veel mogelijk te leren en daarbij mijzelf te willen ontwikkelen!

Ik ben benieuwd hoe Koen Bles het heeft ervaren dus geef ik de pen door naar hem!

Even een keer wat anders dan een opkomst voorbereiden! Ik heb deze keer het toetsenbord van Peter gekregen.

Ik ben dus Daan Sloots, 21 jaar en met trotse plezier teamleider van de vrijdagwelpen.
Toen ik ooit een jaar of 8 was is mijn scouting loopbaan begonnen. Ik ben gestart als een kleine welp, toen noemde we de welpen nog esta’s en vanaf dat moment was ik niet meer weg te slaan bij scouting. Iedere week ging en ga ik nog steeds met trotse plezier naar scouting toe.
Tijdens mijn jonge jaren heb ik hele goede vriendschappen mogen opbouwen die tot de dag van vandaag nog steeds staan en daar ben ik heel trots op! Want bij de scouting zijn we echt wel een grote familie geworden.
Sinds 2018 ben ik ook actief leiding bij de vrijdagwelpen. De leukste welpen groep die op vrijdag draait ;). Ik ben daar nu ondertussen al 5 jaar leiding, het ene seizoen iets meer actief dan het andere seizoen. Dit komt voornamelijk door mijn studie. Toen ik namelijk begon met het leiding geven studeerde ik nog dierenarts assistent, dit heb ik inmiddels afgerond.
Sinds dit schooljaar ben ik begonnen aan mijn nieuwe opleiding tot fysiotherapeut. en je zal het niet denken maar dit sluit lekker aan bij de scouting. Een fysiotherapeut is namelijk niet alleen voor de pijntje die je hebt. Maar ze kunnen ook helpen als je moeite hebt met je veters strikken of moeite met schrijven. Heel breed dus en ik merk dat ik mijn kennis elke week aan het verbreden ben bij de scouting, van grove tot fijne motoriek. Een lekker pluspuntje voor school dus.
En wat Peter zegt klopt ik val in de nieuwe jonge generatie van onze verenging. Is dat altijd makkelijk, nee. Ik kan namelijk nog ontzettend veel leren van de zogenoemde oude generatie. Iedere week staat er namelijk wel weer een nieuwe uitdaging voor mij te wachten en ik kan helaas niet alles in één keer oplossen maar met elkaar komen we er goed uit!
Dit is eigenlijk kort samengevat hoe mijn scouting leven er uit ziet! Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen.

En dan zou ik graag horen hoe mijn zusje Lieke Sloots dit ervaren heeft.

Martijn en Marjon bedankt voor het doorgeven van het toetsenbord.

Mijn naam is Nicole Balster, 24 jaar en begeleiding van de zaterdag explorers (samen met Jeroen en Roel).

Ik ben in 2007 bij de Titus Brandsma als jeugdlid bij de Esta’s (nu de groene welpen) begonnen. In 2016 ben ik assistent leiding geworden bij de groene welpen op de vrijdag. Dit heb ik ongeveer anderhalf jaar gedaan. Hierna ben ik in 2018 gestopt met de scouting, omdat het wat lastiger te combineren werd met andere hobby’s en de opleiding waar ik destijds mee bezig was.

Bij de reünie in oktober vorig jaar begon het toch weer te kriebelen om bij de scouting te komen. Na een tijd met Roel te hebben gesproken heb ik besloten een keer bij de nieuwe Explorer groep op zaterdag te komen kijken. En dat was zo gezellig dat ik er nu begeleiding geworden ben. Het is een gezellig clubje explorers, waar we als begeleiding proberen ze steeds zelfstandiger te maken. En ik kijk nu al uit naar ons zomerkamp naar Denemarken.

Ook ben ik sinds maart dit jaar lid geworden van het dreamteam. Waarbij we van allerlei leuke activiteiten doen.

Ik geef het toetsenbord door aan Peter Spaan.

Wij kregen het toetsenbord van Dankert door geschoven, dank daarvoor. Wij zijn Martijn en Marjon. Wij doen erg veel samen achter de schermen en daar zijn we ook erg trots op.

Martijn heeft tot 2000 bij Scouting Scoltaro in Eibergen gezeten.
Vanaf 2003 zijn we in de Titus groep gerold, omdat de kinderen graag op scouting wilden. De kinderen zijn bij de welpen begonnen. Nu draait onze zoon Sasza zelf welpenleiding.

Martijn heeft heel lang het gebouwbeheer gedaan. Nu zit hij nog steeds in het stichtingsbestuur en hij verhuurt het gebouw.

Marjon zorgt dat de was schoon wordt en daarnaast helpt ze bij de verhuur dat de contracten worden opgesteld en doorgestuurd worden. Marjon heeft ook een aantal jaren in het bestuur van de stichting gezeten en als de nood hoog was dassen genaaid. In het begin heeft ze de collecte van Jantje Beton geregeld voor de groep. Marjon heeft ook twee jaar de bever speltak gedraaid. En Roel en een paar anderen geholpen met de blauwe welpen speltak op te zetten. Hobby’s van Marjon zijn wandelen met de hond, fietsen, puzzelen, kaartjes maken en diamond painting.

Bij het klussen op gebouw zijn we ook vaak te vinden. Als Martijn er is om te helpen duikt Marjon ook wel een keertje op. Als het niet is om te helpen, dan kijkt ze hoe ver ze zijn. Het is een leuke en gezellige groep.

Wij geven het toetsenbord door aan Nicole

Hallo allemaal,

Ik heb het toetsenbord voor deze keer toegeschoven gekregen. Ik ben Dankert, en ben momenteel begeleider bij de vrijdag-explo’s. Als kind ben ik lang in Doorn bij de Scouting lid geweest (Thorheim). Ik heb nog steeds mooie herinneringen aan spannende spellen in de donkere bossen, de jaarlijkse Poolnachthike die we organiseerden en twee kampen naar Zweden. Daarna volgde een tijd waarin ik niet actief bij Scouting was: ik studeerde en specialiseerde met tot radiotherapeut-oncoloog. Door mijn kinderen, Sanne en Ivar kwam ik weer in contact met Scouting, nu de Titus Brandsma-groep. Op een goede dag vroegen ze of ik als ouder mee wilde helpen als leiding om de zaterdag-scouts op te kunnen richten. En zo werd ik leiding. Eerst ‘part-time leiding’ bij de zaterdag-scouts, vervolgend groeide ik mee met de jeugdleden naar de zaterdag-scits, en na een grote leiding-shuffle werd ik explo-begeleiding op de vrijdag, samen met Domi en Celine. Ik heb er nog geen moment spijt van gehad.

Wat trekt mij?
Scouting, en in het bijzonder onze Titus vind ik een heel mooie club mensen. Met zijn allen proberen we een sfeer en cultuur te creeëren waarin jeugdleden zich veilig voelen, waarin ze uitgedaagd worden en ze ook zichzelf durven te zijn. Ik vind het prachtig dat kinderen die het op school best lastig hebben hier een omgeving vinden waarin ze op andere kwaliteiten aangesproken worden. Een omgeving waarin samenwerking, team-spirit en creativiteit gewaardeerd worden. Een omgeving waar ‘samen de schouders eronder’ normaal is. En ja, daar werken we actief aan. Veel van ‘mijn jeugdleden’ weten maar al te goed dat het handig is om snel je hand op te steken als er wat gedaan moet worden, want en van de laatste taakjes die verdeeld worden is vaak de wc’s schoonmaken…..

Een gouden moment was afgelopen zomerkamp in Frankrijk. Een stuk of vijf explo’s hingen bij het kampvuur en ik zat er ook bij te luisteren. Zij vertelden wat zij aan scouting geleerd en ontwikkeld hadden. Ik was geroerd om te horen hoe zij onzekerheid overwonnen hadden, hoe ze ervaren hadden erbij te horen, hoe zij angsten aan gegaan zijn en overwonnen hadden… en hoe dankbaar zij daarvoor waren…. Daar doe je het toch voor.

Tot slot
Hoe mooi is het ook voor mijzelf. Om deel te zijn van deze groep. Om hierin voor de jeugd, voor de maatschappij iets te mogen betekenen. En vervolgens om vrijdagavond na de opkomst nog een biertje te doen met de leiding, of af en toe een lekker te feesten op een feestje van een 25-jarige. Ook ik ben scouting heel erg dankbaar dat ik dit mag tegen komen en mij hierin heb kunnen/mag blijven ontwikkelen.

Ik geef het toetsenbord door aan Martijn

Hartelijke groet Dankert Woutersen

Ohja, ik ben ook nog voorzitter van het clubje. Ook een aanrader 😉

Heyy! Mijn naam is Ilke en ik ben door Ella uitgedaagd om dit stukje te schrijven. Dat doe ik met alle plezier!

Ik zit al geruime tijd op scouting, alleen niet al die tijd bij de Titus Brandsma. Ik ben ooit begonnen bij de welpen in Bathmen en ik ben daar lid geweest tot mijn 17^e, want toen we eenmaal naar de explo’s mochten werd het al snel duidelijk dat het met 4 explorers toch wel erg stil werd. Dus 2 jaar geleden ben ik bij de Titus Brandsma terecht gekomen. Ik kan nu met volle overtuiging zeggen: ik had geen betere scouting kunnen treven!

In de 2 jaar dat ik bij de Titus Brandsma zit heb ik al een hele hoop beleefd. Zo ben ik voor het eerst naar het buitenland op kamp geweest, heb ik voor het eerst mee gedaan aan de Jotihunt en mocht ik een geweldig jubileum kamp meemaken. Ook heb ik een hele boel geweldige mensen leren kennen waar ik iedere week enorm mee kan lachen en de leukste avonturen mee beleef! Er is dus veel gebeurt in de afgelopen 2 jaar waar ik absoluut geen seconden spijt van heb!

Ik geef het toetsenbord door aan Dankert

hey!! Mijn naam is Ella en ik ben door Jay uitgedaagd om dit stukje te schrijven. Dat doe ik natuurlijk met plezier!

Ik ben op een unieke manier bij Scouting Titus Brandsma terecht gekomen. Vaak vanuit de trein van Holten (waar ik des tijd nog woonde) naar Deventer zag ik het scoutinggebouw staan. Ik heb voorheen al een jaartje op scouting gezeten toen ik klein was. Ik dacht bij mezelf, laat ik gewoon weer beginnen met scouting!

Ik ben nu al ongeveer 2 jaar lid en ik heb het super erg naar m’n zin. Ik begon als welpen leiding en ben uiteindelijk door mijn mede explo welpenleiding overgehaald om ook eens bij de explorers te komen kijken. Ik ben super blij dat ik dat uiteindelijk heb gedaan. Ik heb veel leuke nieuwe vrienden gemaakt en hele leuke avonturen met hun beleeft.

Ook al ken ik misschien niet alle scouting technieken en trucjes, heb ik het altijd naar m’n zin tijdens de opkomsten en kampen en leer ik veel van anderen.

Bedankt voor het lezen! Ik daag nu Ilke uit om het volgende stukje te schrijven. Veel succes 

Heyy! Mijn naam is Jay en ben door Anouk uitgedaagd een stuk te schrijven.

Het is iets langer dan 7 jaar geleden dat ik op scouting ben begonnen. Ik vond het zo leuk dat ik in de 4 proefdagen al mee ben gegaan op een week zomerkamp met de welpen. Ik ben nu 17 en zit bij de explorers en ben net een half jaartje ook beverleiding.

Er zijn veel goede vriendschappen van scouting gekomen en het is nu 1 van mijn favoriete plekken om naar toe te gaan. Ik heb veel geleerd op sociaal gebied door scouting en ben zo veel gegroeid. Ik ga elke week met plezier 2 keer in de week naar scouting en doe altijd mee met extra activiteiten.

Ik heb natuurlijk ook veel echte scouting technieken geleerd en deze komen ook nog altijd goed van pas.

Iedereen op scouting accepteert mij zoals ik ben en ik voel me daar veilig om me te uiten zoals ik ben.

Ik daag nu Ella van de welpen uit om het volgende stukje te schrijven. Veel succes!!

Hoihoi! Wat leuk dat je dit leest. Mijn naam is Anouk en ik ben door Caitlin uitgedaagd om een stukje voor de Digitibra te schrijven.

Over precies een maand zit ik alweer 13 jaar bij de scouting. Ik ben op mijn 7e begonnen bij de esta’s. Met veel plezier ben ik doorgegroeid tot stamlid en ben ik tegenwoordig ook vrijdagscoutsleiding. Voor mijn tijd als leiding bij de vrijdagscouts ben ik 2 jaar leiding van de vrijdagwelpen geweest.

Ik vind het superleuk om elke week weer opkomsten te bedenken en uit te voeren. Ik vind het ook supermooi om te zien dat er, soms levenslange, vriendschappen ontstaan via scouting.

Wat scouting mij heeft gebracht? De afgelopen 13 jaar zijn voor mij dankzij scouting een fantastische tijd geweest. Ik heb veel mogen leren over knopen, routetechnieken, kampeertechnieken en nog veel meer. Ik heb een onwijs leuke vriendengroep op scouting. En elke week op scouting leer ik weer nieuwe dingen.

Bij deze daag ik Jay van de bevers uit om het volgende stukje te schrijven. Succes!

Hallo, wat leuk dat je dit stukje leest!

Sinds 2005, inmiddels 17 jaar geleden, is mijn leven verweven met onze scoutinggroep. Destijds begonnen als Esta en inmiddels uitgegroeid tot leiding bij de Vrijdagsc_its, lid van het Dreamteam en voorzitter van het stichtingsbestuur.

Wie ben ik? Mijn naam is Caitlin en scouting heeft onwijs veel invloed (gehad) op mijn dagelijkse leven en wie ik ben als persoon. Hier zijn vriendschappen en relaties opgebouwd met onwijs leuke mensen en heb ik competenties en vaardigheden eigen gemaakt waar ik zeer dankbaar voor ben.

Ik kijk, naast de wekelijkse opkomsten, altijd enorm uit naar de Jotihunt, Scout-In, kampen en de Iscout. Activiteiten en evenementen waar je veel uitdaging krijgt, geweldige (creatieve) opdrachten moet uitvoeren en ruimte krijgt om je volledig uit te leven met anderen.

Genoeg over mij, voor de volgende DigiTibra wil ik graag meer lezen over Anouk Gouma. Groetjes!

Hoi! ik ben Hèlen, en ik heb het DigiTiBra estafettestokje voor de zomervakantie overgedragen gekregen van ‘Koning Brenda van Coloria’. Met de start van het nieuwe scoutingseizoen weer in zicht, klim ik nu dus maar snel in het toetsenbord.

Mijn ‘scoutingcarrière’ is pas vrij laat in mijn leven begonnen, namelijk toen onze zoon (inmiddels 19 jaar) als bever begon bij de Titus. Mijn man had in zijn jeugd wel op scouting gezeten, maar ik had er zelf geen enkele ervaring mee. Na onze zoon ging op een goed moment ook onze dochter (nu 21 jaar oud) op scouting, en nog weer wat later werd mijn man leiding.

Om een heel lang verhaal iets korter te maken: inmiddels ben ik alweer zo’n jaar of 8 zelf ook met veel plezier leiding. Begonnen bij de Explorers, als begeleider, toen 3 jaar bij de vrijdagwelpen en nu een jaar leiding bij de zaterdagscouts. Ik vind het leuk om regelmatig van speltak te wisselen, om zo weer met kinderen/jeugd uit verschillende leeftijdscategorieën in contact te komen en van hen, met hen en aan hen dingen te leren. Mijn scoutingskills zijn ondertussen best heel aardig geworden, dus ik kan een aardig potje meeknopen bij het pionieren, weet hoe ik met een zakmes en een bijl hoor om te gaan en kan zelf een fikkie stoken. Met de zaterdagscouts hebben we vorig seizoen een knopenplankje gemaakt, en die opkomsten had ik voorbereid. Hartstikke leuk!

Iedereen uit ons gezin zit overigens nog steeds tot over zijn/haar oren in de scouting, als jeugdlid bij de stam en aanstaand leiding bij de vrijdagsc_its (Ivar), als begeleider bij de explorers, voorzitter van de vereniging en lid van het dreamteam (23+) (Dankert), als oprichtster/voorzitster van een studentenstam in Arnhem (Sanne) en als zaterdagscoutsleiding (ik dus J). Als gezin vinden we het ook altijd erg leuk om aan (inter)nationale/regionale scoutingactiviteiten zoals de iScout (https://iscoutgame.com/en/home) en de Jotihunt (een megalomane vossenjacht met ingewikkelde puzzels en creatieve opdrachten om achter de locatie van de vossenteams te komen) mee te doen. Dat laatste wordt dit jaar vast ook weer een feestje, met ‘Harry Potter en andere tovenaars als thema!

Jullie horen het wel, van mij mag het scoutingseizoen gauw weer beginnen, ik kan niet wachten! Ik draag het stokje/het toetsenbord graag over aan Caitlin.

Het Jubileumkamp komt er aan. Veel leiding beleeft nu al veel plezier in de voorbereidingen. Voor de zondag zoeken we nog wat hulp van ouders. Een of twee uurtjes voor het afsluiten en mee naar huis nemen van de kinderen is al heel fijn! Aanmelden kan via mail aan: edith.hulshof@connectitus.nl

En dan nu het toetsenbord aan Abe:

Ik ben Abe Schram 26 jaar en leiding van de vrijdag sc-its. Ik ben al sinds 2004 lid van onze vereniging. Ooit begonnen als een welpje en na een paar jaar bever leiding te zijn geweest nu alweer vijf jaar lang vrijdag sc-its leiding. Ik vind het ontzettend leuk om de jeugdleden een uitdagend programma aan te bieden, waarbij ze zichzelf en hun mede leden kunnen uitdagen. En om samen een mooie reis naar het buitenland te maken tijdens zomerkamp. Dit zijn ook voor mijzelf altijd prachtige herinneringen geweest. Zelf ben ik ook nog lid van dreamteam waarbij we met een gezellige club mensen gave activiteiten doen.

En dan geef ik nu het toetsenbord door aan Brenda.

Deze keer schrijf ik, Merijn, een stukje voor de DigiTiBra. Ik ben 17 jaar en zit daarvan al zo’n twaalf jaar op Scouting en ik ben afgelopen zomer bij de Titus Brandsma gekomen samen met de drie andere Explorers van de James Lovell (Bathmen). In die twaalf jaar heb ik allerlei leuke dingen meegemaakt, zoals naar de NSW en de HIT gaan. Over een paar maanden zullen de Explorers op zomerkamp gaan en daar heb ik ontzettend veel zin in, want het is altijd gezellig op de opkomst en de kleine kampjes die we al hebben gedaan waren hartstikke leuk. Ik hoop in de toekomst nog veel meer leuke dingen te gaan beleven. Ik geef het toetsenbord door aan Abe.

Hallo allemaal,

Ik heb even het toetsenbord geleend (Sorry Merijn, volgende keer die van jou!) om een stukje te schrijven in de DigiTiBra. Het betreft mijn achtergrond bij de scouting en de functie van vertrouwenspersoon. Zeker het laatste is van belang gezien de problemen van de laatste tijd op het vlak van grensoverschrijdend gedrag.

Sinds 2008 ben ik lid van de Titus Brandsma. Als jong meisje was ik al lid van de scouting. In mijn oude woonplaats Hardenberg waar ik opgroeide, was ik Bagheera bij de Stanley-groep. Deze naam heb ik dan ook meegenomen naar de Titus.

Na getrouwd te zijn en vele verhuizingen, ondertussen hebben we drie kinderen gekregen, woon ik met veel plezier in Deventer.

Hier aangekomen ben ik benaderd om te helpen bij de zaterdagwelpen. Het was iets te vroeg. Op dat moment had ik nog niet zoveel tijd met drie jonge dochters die ook op verschillende sporten zaten en er veel gereisd moest worden in het weekend.

Enige tijd later werd ik gevraagd om alsnog te helpen voor een hele leuke en gezellige speltak. Dit aanbod kon ik natuurlijk niet afslaan, namelijk de Blauwe Welpen, echt tof. Deze speltak draai ik samen met vier andere personen. Als je meer wilt weten over deze speltak, mail mij gerust.

Sinds twee jaar zit ik ook in het Stichtingsbestuur van onze vereniging. De Stichting zorgt met name voor het gebouw en onderhoud. Binnen het bestuur vervul ik de functie van secretaris.

Vorig jaar ben ik benaderd door de voorzitter van het verenigingsbestuur of ik de vertrouwenspersoon voor de Titus Brandsma zou willen worden. Hier heb ik volmondig JA op gezegd. Zeker vandaag de dag is het belangrijk dat leden van onze scoutingclub bij iemand terecht kunnen als ze ergens mee zitten en het in vertrouwen willen delen.

Heel veel scouting groetjes Petra Engbersen, e-mail ehwengbersen@gmail.com